Liefste familie, vrienden en passanten,

Allereerst bedankt voor alle fijne reacties op de vorige verhalen.

Tijd voor een verslagje van ons eerste weekendje in Mbarara! En ik, Jolinde, zal mij hier voor het eerst wagen aan ‘bloggen’.

Vrijdag werden we geconfronteerd met het verschil in stage-uren op pediatrie en gynaecologie. Nele en ik waren later thuis dan verwacht/ gehoopt. Toen we de deur openden kwam een heerlijke geur ons tegemoet vanuit de keuken. Mattie had spaghetti gekookt met een lekkere verse groentesaus.

‘s Avonds zijn we met twee Hasseltse medestudenten, Roxanne en Michael, naar de Heat geweest. Deze keer was het er aangenaam druk. We leerden onder andere twee vrolijke Duitse vrijwilligers voor het Rode Kruis kennen. De muziek was Westers, het Nile bier was koel en de maan scheen helder. Helaas zullen van deze avond geen foto’s te bewonderen zijn, want Nele moest haar fototoestel afgeven aan de inkom. Blijkbaar worden er blikken en aanrakingen uitgewisseld die niet bedoeld zijn voor de buitenwereld!

De boda (brommer-taxi) terug naar huis was zalig fris, waarna we lang sliepen zaterdag. Nadat ook ik weer wakker was gingen we naar de markt. Uit de stapels fruit en groenten kozen we een ananas en een paar mango’s. We kregen een uitnodiging van de Hasseltse studenten, Roxanne, Michael en Kirsten om bij hen te gaan eten. Maar eerst gingen we zwemmen. Er ligt een fijn zwembad op enkele minuten wandelen. Oegandezen zijn geen zwemkampioenen! Ze zwemmen ‘als hondjes’ breedtes in plaats van lengtes, wat zorgde voor een hindernissenparcours als we lengtes zwommen. En als ze proberen duiken, springen ze met handen en knieën in het water. Op hetzelfde domein vond een bruiloft plaats, een vrolijke bedoening.

Er was de hele dag geen stroom, toch slaagden de Limburgers erin een lekkere soep en groenterijst te serveren bij kaarslicht. Heel gezellig! In de loop van de avond kwam de stroom wel weer terug, om zondagvoormiddag weer te verdwijnen.

Zondag hebben we, behalve een wandeling naar het Lake View hotel, weinig gedaan. Tot de verveling bij Mattie toesloeg, waarna ze met Nele is gaan joggen. ‘s Avonds zijn we met de Duitse vrienden van vrijdagavond gaan eten in het Agip Motel. Het was weer veel te veel en veel te lekker. We rolden vroeg naar bed om vandaag terug in het ziekenhuis present te zijn.

Warme groetjes en tot gauw!